قبله ام یک گل سرخ

.قبله ام یک گل سرخ

.جانمازم چشمه ، مهرم نور

.دشت سجاده من

.من وضو با تپش پنجره ها می گیرم

.در نمازم جریان دارد ماه ، جریان دارد طیف

:سنگ از پشت نمازم پیداست

.همه ذرات نمازم متبلور شده است

،من نمازم را وقتی می خوانم

.که اذانش را باد ، گفته باشد سر گلدسته سرو

،من نمازم را ، پی ” تکبیرة الاحرام“ علف می خوانم

. پی ” قد قامت “ موج

،کعبه ام بر لب آب

.کعبه ام زیر اقاقی هاست

.کعبه ام مثل نسیم ، می رود باغ به باغ ، می رود شهربه شهر

. حجر الاسود“ من روشنی باغچه است”

سهراب سپهري