midooni parisa joonam shenidam age be jaye inke lahze ro dar entezar rokhdade bozorgi separi koni on moghe az rokhdadhaye koochak ghafel mishi va taasof ro tajrobe mikoni,man fekr mikonam dar alame bala entezar vojood ya mani nadare,doost daram nazaret ro bedoonam asal khanom
ايمانه عزيزم:راستش وقتي اين عنوان به نظرم رسيد، ذهن من نيز با واژه “انتظار” دچار كلنجار و مقاومت شد،گمانم بر اين است كه اين لغت در ما حالتي از ترديد و تشويش و اضطراب ناشي از وابستگي به نتيجه كار را القا مي كند...با شما يقينا موافقم...انتظار در عالم وجود معنا ندارد...خوب بيا احساس انتظار را در وجودمان به احساس انتظار شيرين تغيير دهيم يعني ايمان و يقين به تجلي شيرين ترين رخداد...و اين انتظار شيرين در يك لحظه با تجسم طرحي در ذهن صورت مي گيرد و پس آن خويش را به شيريني و شكوه ساير لحظات مي سپاري...نرم و سبك و رها همچون اين غنچه بس زيبا و ظريف كه وقتي به آن خيره مي شوي، در وجودش آرامش مطلق و سپردن خويش به شكوه لحظات زندگي را حس مي كني اما باور كن كه او نيز در لحظه انتظار شيرين طرح شكوفايي را در ذهن پرورده است اما چه بسا رخداد تولد، جوانه زدن، پويش و تكاپوي رشد، غنچه زدن ...به همان شيريني و شكوه شكوفايي است در نزد وي و شايد بدان سبب است كه هميشه به ما مي خندد...و بقول شاعر هر گل كه سر از پيرهن غنچه برآورد بر غفلت ما خندزنان است در اين باغ اما.....رها از هرگونه تعبير و تفسير بيا غرق زيباي گل شويم و بس بقول سهراب سپهري كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ كار ما شايد اين است كه در افسون گل سرخ شناور باشيم پشت دانايي اردو بزنيم وجود بهاريت شاد و پاينده باد
2 comments:
midooni parisa joonam shenidam age be jaye inke lahze ro dar entezar rokhdade bozorgi separi koni on moghe az rokhdadhaye koochak ghafel mishi va taasof ro tajrobe mikoni,man fekr mikonam dar alame bala entezar vojood ya mani nadare,doost daram nazaret ro bedoonam asal khanom
ايمانه عزيزم:راستش وقتي اين عنوان به نظرم رسيد، ذهن من نيز با واژه “انتظار” دچار كلنجار و مقاومت شد،گمانم بر اين است كه اين لغت در ما حالتي از ترديد و تشويش و اضطراب ناشي از وابستگي به نتيجه كار را القا مي كند...با شما يقينا موافقم...انتظار در عالم وجود معنا ندارد...خوب بيا احساس انتظار را در وجودمان به احساس انتظار شيرين تغيير دهيم يعني ايمان و يقين به تجلي
شيرين ترين رخداد...و اين انتظار شيرين در يك لحظه با تجسم طرحي در ذهن صورت مي گيرد و پس آن خويش را به شيريني و شكوه ساير لحظات مي سپاري...نرم و سبك و رها همچون اين غنچه بس زيبا و ظريف كه وقتي به آن خيره مي شوي، در وجودش آرامش مطلق و سپردن خويش به شكوه لحظات زندگي را حس مي كني اما باور كن كه او نيز در لحظه انتظار شيرين طرح شكوفايي را در ذهن پرورده است اما چه بسا رخداد تولد، جوانه زدن، پويش و تكاپوي رشد، غنچه زدن ...به همان شيريني و شكوه شكوفايي است در نزد وي و شايد بدان سبب است كه هميشه به ما مي خندد...و بقول شاعر
هر گل كه سر از پيرهن غنچه برآورد
بر غفلت ما خندزنان است در اين باغ
اما.....رها از هرگونه تعبير و تفسير
بيا غرق زيباي گل شويم و بس
بقول سهراب سپهري
كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ
كار ما شايد اين است كه در افسون گل سرخ شناور باشيم
پشت دانايي اردو بزنيم
وجود بهاريت شاد و پاينده باد
Post a Comment