پرنده كه خاري سينه اش را خسته است، از قانوني تغييرناپذير
پيروي مي كند. او نمي داند كه چه چيزي وادارش كرده كه
...سينه اش را به خار بسپارد و آوازخوانان مي ميرد
حتي لحظه اي كه خار سينه اش را مي شكافد از فرارسيدن مرگش
آگاه نيست و به همان قانع است كه آنقدر بخواند و بخواند تا ديگر
.صدايي در گلويش باقي نماند
...ولي ما، ما هنگامي كه خاري سينه مان را خسته است، مي دانيم
...درك مي كنيم... و با اين همه ادامه مي دهيم، ادامه مي دهيم
برگرفته از كتاب مرغان شاخسار طرب
No comments:
Post a Comment